რა გეგმა აქვს პუტინს ომში გასამარჯვებლად?- The New York Times
უკრაინის ომი, რომელიც უკვე მეხუთე თვეა გრძელდება და დასასრული არ ჩანს, შეიძლება დამღლელი იყოს. მაგრამ კრემლის მაღალი თანამდებობის პირები იმეორებენ, რომ რუსეთი, რომელიც უკრაინის აღმოსავლეთში უპირატესობას მოიპოვებს, თავის ყველა მიზანს მიაღწევს.
პოლიტოლოგი ტატიანა სტანოვაია The New York Times-ის სტატიაში წერს, რომ რუსეთის პრეზიდენტ ვლადიმერ პუტინს ამ ომში სამი მიზანი აქვს.
პოლიტოლოგის თქმით, პუტინს ომის ადრეული ქაოსური თვეებისგან განსხვავებით, ახლა მკაფიო გეგმა აქვს, რომელიც სამი ძირითადი განზომილებისგან შედგება და ერთგვარი სტრატეგიული რუსული თოჯინაა. თითოეული ასპექტი ჯდება მეორეში, რაც წარმოადგენს დიდ სქემას, რომელიც სცილდება უკრაინის ფარგლებს, მაგრამ მასზეა ორიენტირებული.
„ყველაზე პატარა, ყველაზე პრაგმატული და მიღწევადი მიზანი უკრაინაში რუსეთის ტერიტორიულ ამბიციებს ეხება. ომის პირველი რამდენიმე დღის შემდეგ, როდესაც უკრაინის ტერიტორიაზე წინსვლა ვერ მოხერხდა, რუსეთმა სასწრაფოდ შეამცირა თავისი ამბიციები და უარი თქვა კიევის აღების იდეაზე. როგორც ჩანს, ამჟამინდელი, უფრო რეალისტური მიზანია – უკრაინის დონეცკისა და ლუგანსკის რეგიონებზე კონტროლის აღება, ასევე, ყირიმის სახმელეთო დერეფანზე.
პოლიტოლოგის თქმით, დასავლეთი პირდაპირ არ ჩაერევა და არც დაეხმარება უკრაინას იმ დონემდე, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს რუსეთის სამხედრო დამარცხება.
პუტინის შემდეგი მიზანი, როგორც ჩანს, კიევის კაპიტულაციაა. ეს არ ეხება ოკუპირებულ ტერიტორიებს. კაპიტულაცია ნიშნავს კიევის რუსეთის მოთხოვნების მიღებას, რაც შეიძლება შეჯამდეს როგორც ქვეყნის „დეუკრაინიზაცია“ და „რუსიფიკაცია“. ეს გამოიწვევს ეროვნული გმირების მხარდაჭერის კრიმინალიზაციას, ქუჩების გადარქმევას, ისტორიის წიგნების გადაწერას და რუსულენოვან მოსახლეობას განათლებასა და კულტურაში დომინანტური პოზიციის გარანტიას. მთავრობა შეიცვლება, ელიტები გაიწმინდება და დასავლეთთან თანამშრომლობა გაუქმდება.
პოლ უკრაინის ტერიტორია გახდა სამიზნე ნატოსთან დაპირისპირების გვერდით – მაგრამ არა ნაცვლად, როგორც ბევრი ფიქრობს.
პუტინის მესამე სტრატეგიულ მიზანი – ახალი მსოფლიო წესრიგის მშენებლობაა. ჩვენ მიჩვეული ვართ ვიფიქროთ, რომ ბატონი პუტინი დასავლეთს განიხილავს, როგორც მტრულ ძალად, რომლის მიზანია რუსეთის განადგურება. მაგრამ მჯერა, რომ ბატონი პუტინისთვის არსებობს ორი დასავლეთი – ცუდი და კარგი.
„ცუდი დასავლეთი“ წარმოდგენილია ტრადიციული პოლიტიკური ელიტებით, რომლებიც ამჟამად მართავენ დასავლეთის ქვეყნებს: ბატონი პუტინი, როგორც ჩანს, მათ განიხილავს, როგორც საარჩევნო ციკლის ვიწრო აზროვნების მონებს, რომლებიც უგულებელყოფენ ნამდვილ ეროვნულ ინტერესებს და არ შეუძლიათ სტრატეგიული აზროვნება. „კარგი დასავლეთი“ შედგება რიგითი ევროპელებისა და ამერიკელებისგან, რომლებსაც, მისი აზრით, სურთ რუსეთთან ნორმალური ურთიერთობა და ბიზნესები, რომლებსაც სურთ ისარგებლონ რუს კოლეგებთან მჭიდრო თანამშრომლობით.
პუტინის აზროვნებით, როგორც ჩანს, ცუდი დასავლეთი იკლებს და განწირულია, მაშინ როცა კარგი დასავლეთი ნელ-ნელა ინარჩუნებს წინსვლას. სტატუს-კვოს გამოწვევას ნაციონალურად ორიენტირებული ლიდერების წყობით, როგორიცაა ვიქტორ ორბანი უნგრეთში, მარინ ლე პენი საფრანგეთში და დონალდ ტრამპიც კი შეერთებულ შტატებში, მზად არის დაარღვიოს ძველი წესრიგი და შექმნას ახალი. იმისათვის, რომ დასავლეთმა თავიდან აიცილოს კატასტროფული შეტაკება, მან უნდა გაიგოს რეალურად რასთან აქვს საქმე, როცა ეს ბატონ პუტინს ეხება“, – წერია სტატიაში.