“დასავლეთს შეუძლია დადგეს დემოკრატიის დასაცავად და ჩემი სიცოცხლე გადაარჩინოს” – მიხეილ სააკაშვილი
ამერიკულ გავლენიან გაზეთ „უოლ სთრით ჯორნელში“ (The Wall Street Journal) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „დასავლეთს შეუძლია დადგეს დემოკრატიის დასაცავად და ჩემი სიცოცხლე გადაარჩინოს”, რომლის ავტორია საქართველოს ექს-პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი.
გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:
„მთელი ჩემი ცხოვრება ვმუშაობდი დასავლური ღირებულებებისა და დემოკრატიის გასატარებლად, გამოვდიოდი რუსული აგრესიის წინააღმდეგ. ვთხოვ აშშ-სა და მოკავშირეებს, მხარი დაუჭირონ ქართველ ხალხს ტირანიის წინააღმდეგ, რათა შენარჩუნდეს ჩვენი პროგრესი დასავლეთისკენ მიმავალ გზაზე და გადარჩეს ჩემი სიცოცხლე.
2003 წელს საქართველოში ვარდების რევოლუციის დროს მე ვიდექი მამაცი ადამიანების გვერდით ჩვენი ქვეყნის დემოკრატიული გარდაქმნის უზრუნველსაყოფად. უკრაინის პრეზიდენტ ვოლოდიმირ ზელენსკის მსგავსად, მეც დავუპირისპირდი ვლადიმერ პუტინის ტირანულ აგრესიას, როდესაც ის 2008 წელს საქართველოში შემოიჭრა.
ჩემი პრეზიდენტობის ცხრა წლის განმავლობაში, საქართველო არშემდგარი, მაფიის მიერ მართული ტერიტორიიდან გადაიქცა წარმატებულ დემოკრატიად დინამიკური ეკონომიკით.
2021 წლის ოქტომბრიდან საქართველოში ვარ პატიმრობაში და ვიმყოფები შეურაცხმყოფელ და არაადამიანურ პირობებში. ამჟამად ვიმყოფები „ვივამედის“ კლინიკაში მუდმივი მეთვალყურეობის ქვეშ. მე ვისჯები ჩემი ერთგულებისთვის დემოკრატიისა, დასავლური ღირებულებებისა და ჩემი კავშირებისთვის დასავლელ პარტნიორებთან, მათ შორის აშშ-სთან.
თუ საქართველოს მტრები წარმატებას მიაღწევენ და პატიმრობაში მოვკვდები, რეგიონის სხვა ლიდერებმა უნდა იღელვონ როგორც რეგიონის, ასევე საკუთარ ბედზეც.
პუტინმა საქართველო 2008 წლის აგვისტოში, შუაღამისას, მოულოდნელი შემოჭრით “დასაჯა”. მისი მიზანი ჩვენი დემოკრატიულად არჩეული ხელისუფლების ჩამოგდება იყო. მითხრეს, რომ 24 საათის განმავლობაში ოჯახთან ერთად ქვეყანა დამეტოვებინა, წინააღმდეგ შემთხვევაში, გარდაუვალი სიკვდილის წინაშე აღმოვჩნდებოდი. მე დავრჩი და ქართველებთან ერთად ვიბრძოდი. შეერთებულმა შტატებმა მხარი დაგვიჭირა და აღმოსავლეთ ევროპის ლიდერები სოლიდარობის გამოსახატავად თბილისში ჩამოფრინდნენ. რუსეთი ჩვენი დედაქალაქის ზღურბლზე გავაჩერეთ.
მე გავაგრძელე ჩემი პრეზიდენტობის მეორე ვადის აღსრულება და პირველად კავკასიაში, 2012 წელს უზრუნველვყავი ხელისუფლების მშვიდობიანი გადაცემა არჩევნების გზით. პუტინს არ დაუმალავს, რომ იგი აქტიურად ერეოდა საქართველოს საპარლამენტო არჩევნებში, რომლის შედეგადაც ხელისუფლებაში მოვიდა ამჟამინდელი მმართველი პარტია ქართული ოცნების დამფუძნებელი, ოლიგარქი, ბიძინა ივანიშვილი, რომელმაც თავისი ქონება დააგროვა რუსეთში.
2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომის დროს, ბატონი პუტინი დამპირდა, რომ დამსჯიდა და რამდენჯერმე გაავლო პარალელები ჩემსა და მის ერთ დროს შიდა მეტოქე, ალექსეი ნავალნის შორის. მთელი ამ კონფლიქტების განმავლობაში, მე საჯაროდ მივმართავდი ხალხს, მაგალითად, 2013 წელს გაეროში, რათა გამეფრთხილებინა იმ საფრთხეების შესახებ, რომელსაც პუტინი საქართველოსა და უკრაინას უქმნიდა. ჩემი პრეზიდენტობის შემდეგ, შევუერთდი პრეზიდენტ პეტრო პოროშენკოს ადმინისტრაციას კიევში.
2015 წელს დავინიშნე უკრაინის სამხრეთ ოდესის რეგიონის გუბერნატორად, მაშინ, როდესაც ბატონი პუტინი თავისი აგენტებისა და სეპარატისტების მეშვეობით ტერიტორიის დამხობას ცდილობდა. იმავე წლის დეკემბერში, ბატონი ივანიშვილის პრორუსულმა მთავრობამ საქართველოს მოქალაქეობა ჩამომართვა. გასული წლის ბოლოს, უკრაინა დავტოვე და თბილისში დავბრუნდი. ისევე როგორც ქართველების უმეტესობა, მე შეშფოთებული ვიყავი ქვეყნის დემოკრატიული უკუსვლით და რუსეთის გავლენისკენ სწრაფვით. ვიცოდი, რომ ვრისკავდი და შესაძლოა, დავეპატიმრებინე პოლიტიკურად მოტივირებული ბრალდებებით, რომელსაც მხოლოდ საქართველოსა და რუსეთის ხელისუფლება მიიჩნევს ლეგიტიმურად. თუმცა, მე გადავიფიქრებდი დაბრუნებას, რომ მცოდნოდა, რომ საქართველოს ხელისუფლება მაწამებდა და მომწამლავდა და სიკვდილთან ახლოს მომიყვანდა.
ბატონმა ზელენსკიმ და სხვა ევროპელმა ლიდერებმა მიმართეს საქართველოს ხელისუფლებას, რომ ჩემთვის დასავლეთში მკურნალობის ნება მოეცათ. ევროპარლამენტმა და ევროპის საბჭომ მიიღეს რეზოლუციები საზღვარგარეთ ჩემი სამედიცინო გადაყვანის შესახებ.
11 ევროპელი ექიმისგან შემდგარმა გუნდმა, რომელიც მუშაობს ორგანიზაცია „ემპათიასთან” ერთად თქვა, რომ სამედიცინო დახმარება საქართველოში არაადეკვატურია. 2022 წლის შემოდგომაზე ხუთმა ამერიკელმა დამოუკიდებელმა სამედიცინო ექსპერტმა შემისწავლა და მითხრა, რომ საქართველოს ფარგლებს გარეთ გადაუდებელი დახმარების გარეშე, ციხეში მოვკვდები.
ყველა ამ ექიმმა აღმოაჩინა, რომ პოტენციურად სასიკვდილო მძიმე ლითონით მომწამლეს და მივიღე ტვინის დაზიანება ჩემი დამპყრობლების ხელით. ქართული სასამართლო განიხილავს სამედიცინო გადაცემას, მაგრამ პროცესი გრძელდება გადაწყვეტილების გამოტანის მკაფიო ვადის გარეშე.
ჩვენ ვიცით, რომ საქართველოს სასამართლოს გადაწყვეტილებაზე იქნება პოლიტიკური გავლენა და ზეწოლა იმ მოკავშირეების მხრიდან, რომელთანაც მე ვიდექი – აშშ, დიდი ბრიტანეთი და ევროკავშირი. ეს გადამწყვეტი იქნება საქართველოს მთავრობისთვის, რომ მიიღონ სწორი გადაწყვეტილება და გადარჩეს ჩემი სიცოცხლე.
მე მივწერე პრეზიდენტ ბაიდენს, რომელიც გავიცანი 90-იან წლებში. 2012 წელს ბატონმა ბაიდენმა მე მიწოდა “ჯორჯ ვაშინგტონი აღმოსავლეთ ევროპიდან”. ახლა მე შემიძლია მხოლოდ იმედი ვიქონიო, რომ აშშ არ მისცემს საშუალებას პუტინს, მიაღწიოს გამარჯვებას ჩემი სიკვდილით და არ მისცემს საშუალებას, დაამყაროს კონტროლი საქართველოზე, რის აღსაკვეთადაც ჩვენ ერთად ვიბრძოდით.
