ტრამპი – ჩემი და თქვენი პრეზიდენტი – რას წერს უცხოური მედია აშშ-ის პრეზიდენტზე
„ოთხი წლის წინათ დონალდ ტრამპის მტრებს იმედი ჰქონდათ, რომ რადგანაც მან არჩევნები წააგო, სამუდამოდ პოლიტიკურად უიღბლო ადამიანად გადაიქცეოდა. დემოკრატები ცდილობდნენ მასზე ჯავრი ეყარათ, მაგრამ ვერ გათვალეს და შეცდნენ”, – ნათქვამია გაზეთ The New Yorker-ში გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „დონალდ ტრამპის შურისგება: ექს-პრეზიდენტი თეთრ სახლში დაბერებული დაბრუნდება, უფრო ნაკლებად მომთმენი და უფრო სახიფათო, ვიდრე ოდესმე“ (ავტორი – სიუზან გლასერი).
გთავაზობთ ამონარიდს:
მას შემდეგ, რაც ჯო ბაიდენმა დონალდ ტრამპი აიძულა თეთრი სახლიდან წასულიყო, დემოკრატებმა და იმ რესპუბლიკელებმა, ვინც ექს-პრეზიდენტის წინააღმდეგ გამოდიოდნენ, ფატალური შეცდომა დაუშვეს და ფიქრობდნენ, რომ ტრამპი „ჩაიძირა“. მათ მიაჩნდათ, რომ დონალდ ტრამპი პოლიტიკურად განადგურდა და ხელისუფლებაში ვეღარ დაბრუნდებოდა. სამწუხაროდ, მათ დაივიწყეს პოლიტიკის უპირველესი წესი – მეტოქე ობიექტურად და სათანადოდ უნდა შეაფასო. დონალდ ტრამპის მტრებს ანგარიშსწორება უნდოდათ, მათ სურდათ, რომ ტრამპს ყველაფერი ფასი გადაეხადა – იურიდიულადაც და პოლიტიკურადაც – იმ ზიანისათვის, რომელიც მან, დემოკრატების აზრით, ამერიკულ დემოკრატიას მიაყენა. ამის სანაცვლოდ დონალდ ტრამპმა შეუძლებელი შეძლო და წარმოუდგენელ აღდგომას მიაღწია“ .
————–
ამერიკული გაზეთი „ვაშინგტონ პოსტი“ (The Washington Post) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ტრამპი – ჩემი და თქვენი პრეზიდენტი. იგი ამერიკელმა ხალხმა აირჩია და ჩვენ მას წარმატება უნდა ვუსურვოთ“ (ავტორი – მარკ ტისენი).
„დამარცხებულ დემოკრატთა განცხადებები, რომ დონალდ ტრამპის პრეზიდენტად არჩევა დემოკრატიის წინააღმდეგ განხორციელებული დარტყმაა, სასაცილოა. სინამდვილეში ყველაფერი პირიქითაა. დონალდ ტრამპი რესპუბლიკური პარეიმერიზის დროს სერიოზული ოპოზიციის წინაშე დადგა და მან დამაჯერებელი გამარჯვება მოიპოვა – მიაღწია იმას, რომ პარტიამ იგი პრეზიდენტობის კანდიდატად დაამტკიცა. შემდეგ იგი შეეჯახა თავის მეტოქეს – ქალს, კამალა ჰარისის სახით, რომელსაც ფაქტიურად დემოკრატიული პარტიის პრაიმერიზი არ გაუვლია და აშშ-ის პრეზიდენტობის კანდიდატად სადღაც უკანა ოთახებში, კულუარებში დაამტკიცეს. ამერიკელი ამომრჩევლები შიშით უყურებდნენ მის გამოსვლებს და ეპითეტებს, რომ „ტრამპი ფაშისტია“, „ტრამპი მომავალი დიქტატორია“, „ტრამპი ტირანია“, იგი „არასტაბილურია“, „გაუწონასწორებელია“, მას „შურისძიება ამოძრავებს“, რომ იგი „ყელამდე სავსეა წყენით“ და უამრავი ასეთი შეძახილი.
საბედნიეროდ, ამომრჩევლები გონიერები აღმოჩნდნენ და კამალ ჰარისის შეგონებები არ დაიჯერეს: მილიონობით ამერიკელმა ხმა მისცა მის დაბრუნებას ოვალურ კაბინეტში – ოთხი წლის შემდეგ იმ დღიდან, როცა იგი დემოკრატებმა გააძევეს. ამერიკელების დღევანდელი არჩევანი დემოკრატიის მიმართ მუქარა კი არაა, არამედ სწორედ ესაა ნამდვილი დემოკრატია“, – ნათქვამია პუბლიკაციაში.
—————
ამერიკულ ჟურნალ The Atlantic-ის ვებ გვერდზე გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ტრამპმა გაიმარჯვა. იცით რა მოხდება? ამერიკა სხვა ტიპის სახელმწიფოდ გადაიქცევა“ (ავტორი – დევიდ ფრამი).
„არის ბევრი ისეთი რეალობა, რასაც ახლად არცეული პრეზიდენტი ვერ შეცვლის, მაგრამ არის ზოგიერთი საქმე, რომლიც გაკეთებასაც იგი შეძლებს. მათგან ერთ-ერთია უკრაინისათვის დახმარების შეწყვეტა. ამჟამად ჯო ბაიდენის ადმინისტრაციას ჯერ კიდევ აქვს დარჩენილი სამ თვე, რომ უარი თქვას ნახევარზომებზე და კიევს სრული დახმარება გაუწიოს, ვიდრე დონალდ ტრამპი ვოლოდიმირ ზელენსკის ვლადიმერ პუტინის წინაშე კაპიტულაციას აიძულებს. თუ ამერიკის სამხედრო არსენალში რაიმე კიდევ არის დარჩენილი, რომლის გამოყენებას უკრაინა წარმატებით შეძლებს (ბირთვული იარაღის გარდა), ყველაფერი უნდა მივცეთ. მისტერ ბაიდენ, გაგზავნე უკრაინას მისთვის სასურველი რაკეტები, სანამ ჯერ კიდევ არ არის დაგვიანებული“, – ნათქვამია პუბლიკაციაში.
————-
ამერიკული ჟურნალის Foreign Affairs-ის ვებ-გვრდზე გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „როგორ შეცვლის დონალდ ტრამპი მსოფლიოს: მეორე ვადის საგარეო პოლიტიკის კონტურები და სავარაუდო შედეგები“ (ავტორი – პიერ ფივერი).
„დონალდ ტრამპის მხარდამჭერები დარწმუნებულნი არიან ახალი „ძველი“ პრეზიდენტის ძალებში. საკითხი მხოლოდ ისაა, თუ რამდენად შეძლებს თეთრი სახლის მომავალი შემადგენლობა ჩაფიქრებული გეგმის რეალიზებას.
დონალდ ტრამპმს შანსი გაუჩნდა განსაზღვროს აშშ-ის ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკა. მას ექნება შთამბეჭდავი ძალა იმ გუნდის სახით, რომელიც ახლო მომავალში მასზე იმუშავებს. რა თქმა უნდა, გუნდის კარგად დაკომპლექტება შეიძლება, მის გვერდით ამჟამად მდგარი ადამიანებისაგან (საარჩევნო შტაბის წევრებისაგან), მაგრამ საბოლოო გადაწყვეტილებები თვითონ პრეზიდენტმა უნდა მიიღოს. მსოფლიო მალე გაიგებს, აქვს თუ არა პრეზიდენტს სიბრძნე.
დონალდ ტრამპის მოწინააღმდეგეებს მისი დაბრუნებით ახალი შესაძლებლობები უჩნდებათ. მან წინასაარჩევნო რამდენჯერმე განაცხადა, რომ აიძულებს უკრაინას რუსეთს ტერიტორიები დაუთმოს, ანუ ვლადიმერ პუტინს მიღწეული ფაქტი – დაპყრობილი ტერიტორიები დაუკანონოს. ამბობენ, რომ განცხადებები ერთია, საქმე კი მეორეო, მაგრამ არჩეული პრეზიდენტი ამ განცხადების რეალიზებას ნამდვილად შეეცდება. მას ირგვლივ დღეს მხოლოდ ანტიუკრაინულად და პროპუტინურად განწყობილი მრჩევლები ჰყავს და დიდი ალბათობით, მისი „სამშვიდბო გეგმა“ რეალიზებული იქნება. გაურკვეველი რჩება ერთადერთი საკითხი: დათანხმდება თუ არა ვლადიმერ პუტინი უკრაინის ნაწილობრივ კაპიტულაციას იმ პერსპექტივით, რომ მას აღარ ექნება აგრესიის განმეორების შესაძლებლობა?
—————-
ამერიკული გაზეთი „ჰილი“ (The Hill) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „მკვდრეთით აღმსდგარი: დონალდ ტრამპი როგორც ამერიკული პოლიტიკის „ლაზარე“ (ავტორი – დერეკ ჰანტერი).
„სიტყვას „ისტორიული“ პოლიტიკაში ხშირად იყენებენ ხოლმე და მას ფეხბურთის ბურთივით ათამაშებენ, ზოგჯერ კი მიზანში ვერ ურტყამენ. დონალდ ტრამპთან მიმართებით კი ამ სიტყვის გამოყენება სამართლიანია. მისი მიღწევა მართლაც ისტორიულია. მან უდიდესი რევანში აიღო პოლიტიკაში.
დონალდ ტრამპი არამხოლოდ პოლიტიკური გვამი იყო, არამედ საერთოდ, „პერსონა ნონ-გრატა“ როგორც ვაშინგტონში, ასევე მშობლიურ ნიუ-იორკშიც. და როგორც ხდება ხოლმე პოლიტიკაში, მას საპყრობლეში გაგზავნითაც ემუქრებოდნენ… და ახლა იგი თეთრ სახლში ძლევამოსილად ბრუნდება – ისეთ თამაშში გამარჯვების შემდეგ, რომელიც მანამდე არავის უთამაშია.
აშშ-ის ისტორიაში დონალდ ტრამპამდე მისნაირად მხოლოდ 22-ე და 24-ე პრეზიდენტი გროვერ კლივლენდი იქნა არჩეული ორი ვადით („შუალედური შესვენებით“ 1885-1889 და 1893-1897 წლებში). მსგავსი შემთხვევა ჰქონდა რიჩარდ ნიქსონს, რომელმაც 1960 წელს საპრეზიდენტო არჩევნებიც წააგო, გუბერნატორის არჩევნებიც (1962 წელს) და განაცხადა – „მორჩა, მეგობრებო, რიჩარდ ნიქსონს ვეღარსად ვეღარ ნახავთ – იმიტომ, რომ ეს ჩემი ბოლო პრეს-კონფერენციაა“. ჩვენ მისი ნახვა მაინც მოგვიწია 1968 წელს, თეთრ სახლის ოვალურ კაბინეტში. თუ რითი დაასრულა მან თავისი პრეზიდენტობა, გვახსოვს („უოტერგეიტით“), მაგრამ ფაქტია, რომ მისი დაბრუნება იმ დროისათვის ძალზე შთამბეჭდავი იყო.
დონალდ ტრამპმა კი რიჩარდ ნიქსონსაც გადააჭარბა. იგი ფაქტიურად „დამარხული“ იყო საკუთარი რესპუბლიკური პარტიის წევრების მხრიდანაც კი, სხვები კი მოთმინებით ელოდნენ, რომ იგი უბრალოდ გუდა-ნაბადს აიკრავდა და პოლიტიკიდან წავიდოდა. მაგრამ ასე არ მოხდა.
ამერიკელებმა თავისი პოზიცია გამოხატეს: მათ ცვლილებები სურდათ და კიდეც განახორციელეს. დონალდ ტრამპი ვერაფერმა ვერ შეაჩერა – ვერც ბრალდებებმა, ვერც თავდასხმებმა… ყველა მემარცხენე გაზეთი და ტელევიზია აკრიტიკებდა, ემუქრებოდა, აშინებდა, მაგრამ ისინი ყველა „ქაღალდის ვეფხვები“ აღმოჩნდნენ, დონალდ ტრამპმა ყველა „დაიკიდა“. რას იზამენ ახლა ტელეარხების MSNBC-სა და CNN-ის ხელმძღვანელები და მაყურებლები? ვინ აღმოჩნდა მარგინალი – ისინი თუ დონალდ ტრამპი? აღიარებენ თუ არა იმას, რომ არასწორად იქცეოდნენ – როცა ყველას, ვინც დონალდ ტრამპის გვერდით იდგა, გიჟებად და სულელებად თვლიდნენ?
მოკლედ, დონალდ ტრამპი „კონსტანტის“ (მუდმივის) განსახიერებაა: იგი იყო, არის და იქნება.
